Happy Single --->
Unhappy because Single -->
Happy because Committed -->
Unhappy because Committed (Breakups) -->
Happy because Committed (Bond grows stronger) -->
Happy because Married -->
Unhappy because Married!
LoL!!!
-Vedhas Pandit
Hey, thanks for stopping by!!! Reader No.:
![Free web counters](style="border-width:0px")
20 December 2008
06 October 2008
Random quote! (Plz don't plagiarize...)
28 Sep08, 11:00pm
Almost everybody on this earth must have thought atleast once that the world would have been a much better place, if everyone around had behaved the same way that as he/she does. But now, according to me, the world around us is at its best, only because... the way we are, and also because the way we are evolving, while we make cautious attempts to develop ourselves into a better human being. Unreasonable people here test our patience, injustice here demands for our courage, everything thats negative here (basically that sucks) can best be tackled by exploring something positive that is very much intrinsic to ourselves!
"जग सुंदर आहे"....
...आपण किमान ते तसेच तरी राहू द्यावे!
Almost everybody on this earth must have thought atleast once that the world would have been a much better place, if everyone around had behaved the same way that as he/she does. But now, according to me, the world around us is at its best, only because... the way we are, and also because the way we are evolving, while we make cautious attempts to develop ourselves into a better human being. Unreasonable people here test our patience, injustice here demands for our courage, everything thats negative here (basically that sucks) can best be tackled by exploring something positive that is very much intrinsic to ourselves!
"जग सुंदर आहे"....
...आपण किमान ते तसेच तरी राहू द्यावे!
03 September 2008
बगळ्यांची माळ फुले अजुनी अम्बरात (Wonderful song)
|
बगळ्यांची माळ फुले अजुनी अम्बरात
भेट आपुली स्मरशी काय तू मनात?
छेडिती पानात बिन थेम्ब पावसाचे
ओल्या रानात फुले ऊन अभ्रकाचे
मनकवडा घन घुमतो दूर डोंगरात
त्या गाठी त्या गोष्टी नारळीच्या खाली
पौर्णिमाच तव नयनी भर दिवस झाली
रिमझिमते अमृत ते विकल अंतरात
आता सह्सोल्याची सांज गुम्फताना
बगळ्यांचे शुभ्र कळे मिलुनी मोजताना
कमलापरी मिटती दिवस उमलुनी तळ्यात
तू गेलीस सोडुनी ती माळ , सर्व धागे
फडफडणे पंखाचे शुभ्र कुरे मागे
सलते ती तडफड का कधी तुझ्या उरात?
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे!!!!
संदीप खरे लिखित आणि सलिल कुलकर्णी ह्यांनी संगीतबद्ध केलेली, तसेच गायलेली, माझ्या हृदयाला थेट भिडणारी कविता:
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे (२)
बाकी सारे आकार ऊकार, होकार नकार.....
बाकी सारे आकार ऊकार, होकार नकार मागे पळत चाललेल्या स्टेशनांसारखे
मागेमागे जातजात पुसट होत चालले आहेत
पुसत जावेत ढगांचे आकार आणि उरावे एकसंध आभाळ....
पुसत जावेत ढगांचे आकार आणि उरावे एकसंध आभाळ, तसा भूतकाळ
त्याच्या छातीवर गवताची हिरवीगार कुरणं
भरून आलेली गाफील गाणी, काळे सावळे ढ़ग
आणि पश्चिमेच्या वक्षाकडे रोखलेले बाणाकृतीतील बगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे
बंध रेशमी तुझ्यासवे जे जुळले अन् क्षितीजावर रंग नवे अवतरले
घन दताताच एक क्षणात हे रंग बंध विस्कटले
तुटले!!!
विसरत चाललोय
विसरत चाललोय नावेतुन उतरताना आधारासाठी धरलेले हात - २
विसरत चाललोय होडीची मनोगते, सरोवाराचे बहाणे
वा नावेला नेमका धक्का देणारी ती अज्ञात लाट
ती लाट तर तेव्हाच पुसली...
ती लाट तर तेव्हाच पुसली मनातल्या इच्छेसराखी
सरोवर मात्र अजुनही तिथेच....
सरोवर मात्र अजुनही तिथेच
पण त्याच्याही पाण्याची वाफ किमान चारदा तरी आभाळाला भिडून आलेली...
पण त्याच्याही पाण्याची वाफ किमान चारदा तरी आभाळाला भिडून आलेली
आता तर लाटा नव्हे पाणीसुध्हा नवंय कदाचित....
आता तर लाटा नव्हे पाणीसुध्हा नवंय कदाचित
पण तरीही जुन्याच नावाने सरोवाराला ओळखताहेत सगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे!!!
क्षण दरवळत्या भेटींचे, अन् हातातील हातांचे- २
ते खरेच होते सारे वा मृगजळ हे भासांचे?
सुटलेच हात, आता मनात हे प्रश्न फक्त अवघडले
तुटले!!!!
तुझ्याकडे
तुझ्याकडे, माझी सही नसलेली माझी एक कविता, मीही हट्टी ....
तुझ्याकडे, माझी सही नसलेली माझी एक कवितामी ही हट्टी
माझ्याकडे तुझ्या बोटांचे ठसे असलेली एक काचेची पट्टी!
चाचपडत बसलेले काही संकेत, काही बोभाटे अजुनही....
चाचपडत बसलेले काही संकेत, काही बोभाटे अजुनही,
थोडेसे शब्द, बरंचसं मौन अजुनही!
बाकी अनोळखी होवून गेलो आहोत...
बाकी अनोळखी होवून गेलो आहोत, तुझा स्पर्श झालेला मी,
माझा स्पर्श झालेली तू, आणि आपले स्पर्श झालेलेहे हे सगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे!!!
(मज वाटायचे तेव्हा हे क्षितीजच आले ती) - २
नव्हताच दिशांचा दोष, अंतरेच फसवी होती
फसवेच ध्यास, फसवे प्रयास, आकाश कुणा सापडले?
तुटले!!!
उत्तरे चुकू शकतात, गणित चुकत नही
पावले थकू शकतात, अंतरे थकत नाहीत
वाळुवरची अक्षरे पुसट होत जातात
डोळ्यांचे रंग फिकट होत जातात
तीव्रतेचे उग्र गंध विरळ होत जातात
शेपटीच्या टोकांवरचे हट्ट सरळ होत
जातात विसरण्याचा छंदच जडले आताशा मला - २
या कविताना, शहरभर पसरलेल्या संकेत स्थळांना
विसरत चाललेल्या आहेत पत्ता न ठेवता निघून गेलेल्या वाटा - २
विसरत चालले आहे तळ्यावर बसलेले पश्चिमरंगी आभाळ
अन् विसरत चालले आहे आभाळालाही गोंदायला विसरणारे हिरवेगर्द तळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे
(मी स्मरणांच्या वाटांनी वेडयागत अजुन फिरतो) - २
सुकलेली वेचीत सुमने, भिजणारे डोळे पुसतो
सरताच स्वप्न, अंतास सत्यहे आसवांत ओघळले
तुटले!
..... आता आठवतायत .....ते फक्त काळेभोर डोळे!!!!
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे (२)
बाकी सारे आकार ऊकार, होकार नकार.....
बाकी सारे आकार ऊकार, होकार नकार मागे पळत चाललेल्या स्टेशनांसारखे
मागेमागे जातजात पुसट होत चालले आहेत
पुसत जावेत ढगांचे आकार आणि उरावे एकसंध आभाळ....
पुसत जावेत ढगांचे आकार आणि उरावे एकसंध आभाळ, तसा भूतकाळ
त्याच्या छातीवर गवताची हिरवीगार कुरणं
भरून आलेली गाफील गाणी, काळे सावळे ढ़ग
आणि पश्चिमेच्या वक्षाकडे रोखलेले बाणाकृतीतील बगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे
बंध रेशमी तुझ्यासवे जे जुळले अन् क्षितीजावर रंग नवे अवतरले
घन दताताच एक क्षणात हे रंग बंध विस्कटले
तुटले!!!
विसरत चाललोय
विसरत चाललोय नावेतुन उतरताना आधारासाठी धरलेले हात - २
विसरत चाललोय होडीची मनोगते, सरोवाराचे बहाणे
वा नावेला नेमका धक्का देणारी ती अज्ञात लाट
ती लाट तर तेव्हाच पुसली...
ती लाट तर तेव्हाच पुसली मनातल्या इच्छेसराखी
सरोवर मात्र अजुनही तिथेच....
सरोवर मात्र अजुनही तिथेच
पण त्याच्याही पाण्याची वाफ किमान चारदा तरी आभाळाला भिडून आलेली...
पण त्याच्याही पाण्याची वाफ किमान चारदा तरी आभाळाला भिडून आलेली
आता तर लाटा नव्हे पाणीसुध्हा नवंय कदाचित....
आता तर लाटा नव्हे पाणीसुध्हा नवंय कदाचित
पण तरीही जुन्याच नावाने सरोवाराला ओळखताहेत सगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे!!!
क्षण दरवळत्या भेटींचे, अन् हातातील हातांचे- २
ते खरेच होते सारे वा मृगजळ हे भासांचे?
सुटलेच हात, आता मनात हे प्रश्न फक्त अवघडले
तुटले!!!!
तुझ्याकडे
तुझ्याकडे, माझी सही नसलेली माझी एक कविता, मीही हट्टी ....
तुझ्याकडे, माझी सही नसलेली माझी एक कवितामी ही हट्टी
माझ्याकडे तुझ्या बोटांचे ठसे असलेली एक काचेची पट्टी!
चाचपडत बसलेले काही संकेत, काही बोभाटे अजुनही....
चाचपडत बसलेले काही संकेत, काही बोभाटे अजुनही,
थोडेसे शब्द, बरंचसं मौन अजुनही!
बाकी अनोळखी होवून गेलो आहोत...
बाकी अनोळखी होवून गेलो आहोत, तुझा स्पर्श झालेला मी,
माझा स्पर्श झालेली तू, आणि आपले स्पर्श झालेलेहे हे सगळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे!!!
(मज वाटायचे तेव्हा हे क्षितीजच आले ती) - २
नव्हताच दिशांचा दोष, अंतरेच फसवी होती
फसवेच ध्यास, फसवे प्रयास, आकाश कुणा सापडले?
तुटले!!!
उत्तरे चुकू शकतात, गणित चुकत नही
पावले थकू शकतात, अंतरे थकत नाहीत
वाळुवरची अक्षरे पुसट होत जातात
डोळ्यांचे रंग फिकट होत जातात
तीव्रतेचे उग्र गंध विरळ होत जातात
शेपटीच्या टोकांवरचे हट्ट सरळ होत
जातात विसरण्याचा छंदच जडले आताशा मला - २
या कविताना, शहरभर पसरलेल्या संकेत स्थळांना
विसरत चाललेल्या आहेत पत्ता न ठेवता निघून गेलेल्या वाटा - २
विसरत चालले आहे तळ्यावर बसलेले पश्चिमरंगी आभाळ
अन् विसरत चालले आहे आभाळालाही गोंदायला विसरणारे हिरवेगर्द तळे
आता आठवतायत ते फक्त काळेभोर डोळे
(मी स्मरणांच्या वाटांनी वेडयागत अजुन फिरतो) - २
सुकलेली वेचीत सुमने, भिजणारे डोळे पुसतो
सरताच स्वप्न, अंतास सत्यहे आसवांत ओघळले
तुटले!
..... आता आठवतायत .....ते फक्त काळेभोर डोळे!!!!
28 August 2008
लहरी short quotes -Part5! (Do not plagiarise please!)
माझी "इच्छा" एकच... माझं नाव इतिहासात असावं, केवळ भूतकाळ बनून जाऊ नये!!!
---------------------
Over sentimental people are ridiculous, but being insensitive can as well be a black comedy!
---------------------
Orkut names:
वेधस पंडित... (नेहमी Orkut status हवंच का?)
---------------------
Vedhas-sahdeV..... will soon join ASU-USA :D
---------------------
एक अतिसामान्य, आणि अतिशय निरुपद्रवी माणूस!
---------------------
Orkut Status:
"रात्र थोडी, सोंगं फार" होणार आहेत आता! [:(] (...आणि इथे केवळ सभ्यच अर्थ घेणे अपेक्षित आहे[;)] ....किमान सध्या तरी [:D]) Its ASU!!! [:o]
---------------------
Over sentimental people are ridiculous, but being insensitive can as well be a black comedy!
---------------------
Orkut names:
वेधस पंडित... (नेहमी Orkut status हवंच का?)
---------------------
Vedhas-sahdeV..... will soon join ASU-USA :D
---------------------
एक अतिसामान्य, आणि अतिशय निरुपद्रवी माणूस!
---------------------
Orkut Status:
"रात्र थोडी, सोंगं फार" होणार आहेत आता! [:(] (...आणि इथे केवळ सभ्यच अर्थ घेणे अपेक्षित आहे[;)] ....किमान सध्या तरी [:D]) Its ASU!!! [:o]
-Vedhas Pandit
14 July 2008
आज का दिन बहुत बुरा था!!!:(( :((
महा pathetically वाईट दिवस होता आजचा... म्हणजे हे आत्ता काहीसं थोड्या वेळापासनं वाटायला लागलं आहे. सकाळी गेलो project certificate घ्यायला तर ते काम ह्या ना त्या कारणाने झालं नाही... (कारणही तसं म्हणायला शुल्लकच, basically bureaucracy!). नंतर जेवण करून (आणि नंतरची डुलकी घेण्याची इच्छा झटकून :( ) चेम्बूरला reportची order दिलेली परत घ्यायला गेलो, तर golden embossing ची qualityच सुमार निघाली. त्यातत्या हुशार माणसाने "D. report binding Tech." degree बहाल केली मला. B-> D प्रिंटिंग चुकेमुळे माझं २ ट्रेन्स change करून गेलेलं जाणं वाया ठरलं. ( म्हणजे आता उदया परत जाणं आलं!) दरम्यान शिवाजी पार्क ला राउंड मारायला एका मैत्रिणीला (:D) अणि नंतर दुसऱ्या मित्राला फ़ोन केला तर दोघेही आजच नेमके busy! मग आत्ता ऑनलाइन आलोय तर त्या certificate साठीची फोर्मलिटी पूर्ण करायला जो सरांना ईमेल टाकला, त्यावर त्यांचा काहीसा negative reply आलाय, तो reply दत्त म्हणून inboxमधे हजर! म्हणजे certificate मिळेल पण उशिरा मिळणार असं दिसतंय.... एवढा वेळ डोकं फिरलं नव्हतं, पण आत्ता वाटतंय 'छ्या यार, आज का दिन ही ख़राब था!!!'
त्यातल्या त्यात समाधानाची बाब एवढी की आज शाळेतल्या दोस्तांशी बर्याच वेळ गप्पा झाल्या ... तसं तास-२तास बोलणं विशेष नाहीय्ये माझ्यासाठी, पण दिवस वाईट गेल्यानंतरचे फ़ोन काहीसे वेगळे ठरतात. मूड फ्रेश होउन जातो एकदम! :)
त्यातल्या त्यात समाधानाची बाब एवढी की आज शाळेतल्या दोस्तांशी बर्याच वेळ गप्पा झाल्या ... तसं तास-२तास बोलणं विशेष नाहीय्ये माझ्यासाठी, पण दिवस वाईट गेल्यानंतरचे फ़ोन काहीसे वेगळे ठरतात. मूड फ्रेश होउन जातो एकदम! :)
04 July 2008
Most of the Toppers are the most inefficient people
(The basic theme of the following post struck to me some 6 months ago. I was on my way to the lab for final year project work, so I couldn't write whatever was going on in my mind then. I, after a week or so, tried writing it down but the original flow was all lost. Despite my several attempts, I couldn't quite bring it back to the form --the way I speculated the first time. This post has merely been a "saved draft" since then, and I give up now!!! :( It was supposed to be funny, but all that I can call it is pseudo-technical and a very boring post!!! :(( "
"Most of the Toppers are the most inefficient people"
I see some eyebrows going up there.... :P
But if you are amongst those who don't study regularly, never complete journals in time, do not submit at least one assignment per subject per semester and still manage to get score that is well *above average*, then you know what you are! Yes, we are the most efficient, intelligent people around!!!
As you would agree, marks do not truly reflect anyone's intelligence..
ummm, wait... I would say marks do *reflect* our intelligence, but one shouldn't apply simple comparative equations in absolute sense here i.e. A>B does not imply f(A)>f(B), where A,B are marks and f(x) is a statistics based function that is intelligence determined over the score x. According to me, intelligence represents knowledge + optimization of efforts, and the most meritorious student, according to this definition, scores around 85% of what the topper scores, as I will elaborate later. Remember, everything is statistic based, the trend that is generally observed, so please don't insist on taking a particular case and start debating. :P In other words, please don't take it too personally! :P :P
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
So, Intelligence = knowledge (K) expressed, but with optimization of study.
Now, marks (m) give us a brief idea about the parameter K of a candidate, which in turn depends on extent of your preparation at the time of exam. But remember, m ≠ K, because:
1. Having only in-depth knowledge of the subject is not sufficient to get good score, u know!
2.Even if your K is tending to 0, you don't have to get 0 marks right? Remember our usual tricks and trades? (No, I am not talking about copying man, I am too miserable in that regard! :P).
Here we come to optimization of efforts I was talking about, illustrated below:
1. If we don't know the answer, we write something that is absurd or remotely related to what is asked but is a topic we have prepared well when its a subjective question.
2. We "smartly" guess the answer if its an objective type question...
3. One would agree, to score high, candidate needs to choose a question that is easier/shorter to attempt.
4. Should answer what is asked and not write everything that he knows.
5. Forget the "good handwriting" rule! (Mine is bad anyway!) Sometimes, its better to deteriorate it purposefully if you are writing down your final answer to a mathematical problem, or in case of spellings about which you are not very sure.
Tip for youngsters: Practice "ambiguous writing". Start with simpler pairs 1-7, S-5, u-v, a-d,f-t, g-q. I am sure, with practice, you will manage to bring ambiguity amongst any damn pair of characters from any of the script the humanity has ever seen.
6. One needs to have vague but clever writing skills, intelligent guesswork, understanding of the examiners psychology. (गणपतिला दुर्वाच लागतात, तिथे शंकरासठीचं दूध वाहून चालत नाही :) ) and ofcourse, a bad hand writing.
Now to test this optimization of efforts, lets express input (study) and output (score) graphically and solve it for the best possible optimal solution। (Generally, toppers give their 100%, So normalization is done based on those parameters)
Maximum efficiency: We have also plotted Efficiency= output/input. It is maximum (tending into infinity) for input=0.
But we observe that for small values of input, little increment in efforts (input) brings you comparatively larger increments in score. Those fairly familiar with linear algebra would appreciate that derivative of score w.r.t. study bears larger value for lower values of study. So its better to put some (small :) ) critical value of effort and in turn get still better score, instead of simply running after maximum efficiency. Ultimately, you need to show high score right?
We therefore, differentiate (take derivative of score) with respect to input and plot the curve again. Remember, Maximum value of derivative is advisable.
So we need to have maxima of the function f=c1 (O) + c2(O/I) + c3 (dO/dI), and for this optima, O=85 %
All this has been written basically to justify my laziness. As they say in Marathi "आळश्याला त्रैलोक्याचे ज्ञान" which can be roughly translated as "a lazy person is a very knowledgeable person who in fact puts a great deal of efforts when it comes to stick to his laziness"।
~~~~~~~~~~~~~~~
(I forgot how I got to this number:( I remember there were some more number of terms in f, which shifted optima of above function from input=0 to the right... Agreed, maxima of f expressed above still lies at input=0, unless c2=0.)
"Most of the Toppers are the most inefficient people"
I see some eyebrows going up there.... :P
But if you are amongst those who don't study regularly, never complete journals in time, do not submit at least one assignment per subject per semester and still manage to get score that is well *above average*, then you know what you are! Yes, we are the most efficient, intelligent people around!!!
As you would agree, marks do not truly reflect anyone's intelligence..
ummm, wait... I would say marks do *reflect* our intelligence, but one shouldn't apply simple comparative equations in absolute sense here i.e. A>B does not imply f(A)>f(B), where A,B are marks and f(x) is a statistics based function that is intelligence determined over the score x. According to me, intelligence represents knowledge + optimization of efforts, and the most meritorious student, according to this definition, scores around 85% of what the topper scores, as I will elaborate later. Remember, everything is statistic based, the trend that is generally observed, so please don't insist on taking a particular case and start debating. :P In other words, please don't take it too personally! :P :P
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
So, Intelligence = knowledge (K) expressed, but with optimization of study.
Now, marks (m) give us a brief idea about the parameter K of a candidate, which in turn depends on extent of your preparation at the time of exam. But remember, m ≠ K, because:
1. Having only in-depth knowledge of the subject is not sufficient to get good score, u know!
2.Even if your K is tending to 0, you don't have to get 0 marks right? Remember our usual tricks and trades? (No, I am not talking about copying man, I am too miserable in that regard! :P).
Here we come to optimization of efforts I was talking about, illustrated below:
1. If we don't know the answer, we write something that is absurd or remotely related to what is asked but is a topic we have prepared well when its a subjective question.
2. We "smartly" guess the answer if its an objective type question...
3. One would agree, to score high, candidate needs to choose a question that is easier/shorter to attempt.
4. Should answer what is asked and not write everything that he knows.
5. Forget the "good handwriting" rule! (Mine is bad anyway!) Sometimes, its better to deteriorate it purposefully if you are writing down your final answer to a mathematical problem, or in case of spellings about which you are not very sure.
Tip for youngsters: Practice "ambiguous writing". Start with simpler pairs 1-7, S-5, u-v, a-d,f-t, g-q. I am sure, with practice, you will manage to bring ambiguity amongst any damn pair of characters from any of the script the humanity has ever seen.
6. One needs to have vague but clever writing skills, intelligent guesswork, understanding of the examiners psychology. (गणपतिला दुर्वाच लागतात, तिथे शंकरासठीचं दूध वाहून चालत नाही :) ) and ofcourse, a bad hand writing.
Now to test this optimization of efforts, lets express input (study) and output (score) graphically and solve it for the best possible optimal solution। (Generally, toppers give their 100%, So normalization is done based on those parameters)
Maximum efficiency: We have also plotted Efficiency= output/input. It is maximum (tending into infinity) for input=0.
But we observe that for small values of input, little increment in efforts (input) brings you comparatively larger increments in score. Those fairly familiar with linear algebra would appreciate that derivative of score w.r.t. study bears larger value for lower values of study. So its better to put some (small :) ) critical value of effort and in turn get still better score, instead of simply running after maximum efficiency. Ultimately, you need to show high score right?
We therefore, differentiate (take derivative of score) with respect to input and plot the curve again. Remember, Maximum value of derivative is advisable.
All this has been written basically to justify my laziness. As they say in Marathi "आळश्याला त्रैलोक्याचे ज्ञान" which can be roughly translated as "a lazy person is a very knowledgeable person who in fact puts a great deal of efforts when it comes to stick to his laziness"।
~~~~~~~~~~~~~~~
(I forgot how I got to this number:( I remember there were some more number of terms in f, which shifted optima of above function from input=0 to the right... Agreed, maxima of f expressed above still lies at input=0, unless c2=0.)
28 May 2008
हिंमत से जो कोई चले, धरती हिले कदमोंतले!!!
I have always been fearless...
....aggressive, and with full of guts!!!
I always did whatever I wanted to do, I chose to do. Physical strength or mob count has never succeeded in intimidating me, and I dared to challenge so-called bullies down there! There have been many instances where I rose up against the most dominating group around, or sometimes, I even backed somebody too lonely, trusting purely my instincts. And most of the times, (perhaps quite surprisingly) I won these battles.... be it open allegation against gender-biased teacher@school, our class-leader@ school, or physical fights I was involved in at engineering hostel.....
I might sound too pugnacious here, but trust me, in all these fights, the people with whom I fought (verbally/physically) were unreasonable to such an extent that it occurred to me later, that majority of the people around were unhappy with them as well, but nobody wanted to come forward openly. Like in case of that school teacher, who used to teach(?) us Hindi in 7th standard, almost all of the boys were unhappy. This was quite obvious, especially considering the 1stE to 7thE class score trend --that the "top 9" or sometimes, all the top 10 rank holders of class E were only boys, which was very much inconsistent to the 7th E Hindi score distribution! Those circumstances now sound very trivial (to me as well), but still, अन्याय हा अन्यायच असतो!
I won those petty battles, and every time I contemplated a little. It always made me realize that I was a mere pawn in the game. :| People talk to me about my straight-forwardness, perhaps because they know it kinda keeps me active, I get encouraged to rise again, and they get their work done. :D I Don't blame them for this, but in fact, I really appreciate their intelligence! (I am not talking about all the people, I know some of those comments are very genuine, without any objective/motive).
I understand all this, but nothing has changed ever since. I still continue to be the pawn and still continue to feel good every time I dominate the opponent "queen" or "the king". (Now who was saying, a pawn cannot bring home the victory?) Nevertheless, even while in battle, I never attack their pawns, as I really feel very sorry for them, but perhaps more than I feel sorry for myself. :)
As I said, I have always been fearless...
....aggressive, and with full of guts!!!
....aggressive, and with full of guts!!!
I always did whatever I wanted to do, I chose to do. Physical strength or mob count has never succeeded in intimidating me, and I dared to challenge so-called bullies down there! There have been many instances where I rose up against the most dominating group around, or sometimes, I even backed somebody too lonely, trusting purely my instincts. And most of the times, (perhaps quite surprisingly) I won these battles.... be it open allegation against gender-biased teacher@school, our class-leader@ school, or physical fights I was involved in at engineering hostel.....I might sound too pugnacious here, but trust me, in all these fights, the people with whom I fought (verbally/physically) were unreasonable to such an extent that it occurred to me later, that majority of the people around were unhappy with them as well, but nobody wanted to come forward openly. Like in case of that school teacher, who used to teach(?) us Hindi in 7th standard, almost all of the boys were unhappy. This was quite obvious, especially considering the 1stE to 7thE class score trend --that the "top 9" or sometimes, all the top 10 rank holders of class E were only boys, which was very much inconsistent to the 7th E Hindi score distribution! Those circumstances now sound very trivial (to me as well), but still, अन्याय हा अन्यायच असतो!
I won those petty battles, and every time I contemplated a little. It always made me realize that I was a mere pawn in the game. :| People talk to me about my straight-forwardness, perhaps because they know it kinda keeps me active, I get encouraged to rise again, and they get their work done. :D I Don't blame them for this, but in fact, I really appreciate their intelligence! (I am not talking about all the people, I know some of those comments are very genuine, without any objective/motive).I understand all this, but nothing has changed ever since. I still continue to be the pawn and still continue to feel good every time I dominate the opponent "queen" or "the king". (Now who was saying, a pawn cannot bring home the victory?) Nevertheless, even while in battle, I never attack their pawns, as I really feel very sorry for them, but perhaps more than I feel sorry for myself. :)
As I said, I have always been fearless...
....aggressive, and with full of guts!!!
But deep down somewhere.... (well, not so deep :), but quite apparently), I get intimidated by the elderly people, especially with great hierarchical power. (Let me concede that even that 7th std teacher was no exception). I fancy--may be one day, I will upgrade myself to their level. Perhaps still higher level??? I will not be a pawn, not even "the king", but the "player" himself!!!
"मुझे जो सही लगता है वोह मैं करता हूँ...., वोह चाहे भगवान के ख़िलाफ़ हो, समाज के ख़िलाफ़ हो, पुलिस, क़ानून... या फ़िर पूरे system के ख़िलाफ़ क्यों न हो!!!" (Concluding quote source: Film "Sarkar")
"मुझे जो सही लगता है वोह मैं करता हूँ...., वोह चाहे भगवान के ख़िलाफ़ हो, समाज के ख़िलाफ़ हो, पुलिस, क़ानून... या फ़िर पूरे system के ख़िलाफ़ क्यों न हो!!!" (Concluding quote source: Film "Sarkar")08 May 2008
Dedicated to all my coepian friends!
Its way inappropriate time to write something like this, I mean... to spend time on something so foolish, so sentimental stuff, especially when my project viva is scheduled tomorrow and there's almost infinite amount of workload! But I just can't resist myself now, since the theme of this post has been lingering in my mind since quite a few days. Departmental farewell is just over and this is just another sort of hangover! The reality strikes you and it says "its time to part ways dude!" and then you suddenly realize futility of all those petty fights, mean internal politics people were busy with, undesired yet inevitable groupism in class etc. You feel like giving goodbye hug to almost every batch-mate, including those you had trouble getting along with,or even those with whom you have barely exchanged a word all these years. If that's the case with strangers(???), how can I possibly resist myself from writing all this when it boils down to saying goodbye to my beloved friends. Unfortunately, I can't really express myself nonverbally when I get sentimental, I prefer to crack jokes (read PJs :D), smile or simply walk away... (Quite a weak point for someone, who can strongly express his anger, happiness or excitement!) Oops, did I get carried away from the main topic? Oh yes, it was all about my COEPian friends!
I start with केतन -उर्फ़ केतू -उर्फ़ केत्या आणि अजय -उर्फ़ अज्या -उर्फ़ भज्या -उर्फ़ बैल... (आणि अजुन बरंच कही). हे दोघे नसते तर माझ्या assignments आणि journals वेळेवर submit होणं निव्वळ अशक्य होतं. शेवटच्या क्षणी शिव्या घालत, झापत, पण प्रत्येक सेमेस्टर ला एकातरी विष्यासाठी graphs काढून देणं, diagrams काढून देणं किंवा साधं फाइल लावून देणं ह्यातलं काहीना काही हे करत आले! आम्ही तिघांनी (ज्याला आम्ही 37,38,39 ग्रुप म्हणतो), मिळून 2nd-3rd year ला केलेली धमाल अजूनही डोळ्यांसमोर जशिच्या तशी उभी रहते. मजा यायची तेव्हा! केतू तर सगळ्या सरांची आणि madamची धमाल नक्कल करायचा! खुशलानी madam चं 'CRO ख़राब है" वाकय केत्याकडणंच ऐका राव! अजयबाबतची मला भावणारी... सगळ्यात जास्त भावणारी बाब म्हणजे मी आजवर पाहिलेला हा एकुलता एक इसम आहे जो अतिशय स्पष्टवेत्ता, किंवा किमान जे काही वाटतं ते खरं, समोरच्या मताप्रमाणे आपलं मत न बदलता मांडणार्यतला आहे-- मात्र सगळ्यांशी त्याचे relations देखील चांगले आहेत. विचार केलं तर हे combination rare आहे. माणसाचं अस्तित्व, वर्तन, अध्यात्म आणि तद्वत संकल्पना इ. बाबत आमच्या तासन तास चर्चा रंगयाच्या आणि एकदा तर आठवतंय आमची रात्री १० च्या सुमारास ज्या गप्पा सुरु झाल्या त्या रात्री थेट २-२:३० पर्यंत चालल्या असतील. केतनबाबत सांगायचं तर मी त्याला पहिल्यापासून म्हणतोय, त्याचा प्रांत राजकारणंच आहे. कोणाशी कशा पद्धतीने डील करावं, कसे "games" खेळावेत ह्याच्याकडून शिकावं! खोटेपणा (गोड नाव डिप्लोमसी) चा मला मनस्वी राग असला तरी ह्या अवलियाची डिप्लोमसी मला कौतुकास्पद वाटते. कुठेतरी खरेपणाचा स्पर्ष असेल म्हणून म्हणा, किंवा "शठे च शाठ्यम" ह्या न्यायाने माझ्याशी सरळपणाने वागत असेल म्हनून म्हणा... पण काहीही असो... "ऐक रे" केत्या... तू राजकारणातंच जा!!!
इंग्रजीवरून मी मराठीवर कधी आलो कळलंच नाही (फार उत्कटतेने लिहितोय म्हणूनही असेल)। असो, पुढचा नंबर त्रुजुता! लोकांचे किती गैरसमज असतात. ऐकिवात असुनही आणि हिच्याशी ओळख होण्या आधीदेखील मला त्रुजुता कधीच गर्विष्ठ वाटली नही। Infact, मी तर म्हणीन की "मित्र-मैत्रिणींसोबत" हिचं वागणं, बोलणं कोणी पहावं आणि मग बोलून तर दाखवावं असं काही तिच्याबद्दल! Honestly, first year पासून आम्ही दोघं एकाच वर्गात आहोत आणि माझ्या observation नुसार तिचं असं आहे की ती सगाल्यान्शी मैत्री करेलाच असं नाही, पण ज्यांच्याशी करेल she does care a lot !!! (hmmm... किर्तीसारखं!) तिच्या वागण्याबोलण्यात एक प्रकारचा smartness दोकवातो. (दुर्दैवाने लोकांकडे तो नसल्याने :D, आणि तिच्या selective nature मुळे हे तिच्यावर हेत्वरोप होत असावेत). तिच्याइतकी सहनशील, strong मुलगी आमच्या सम्पूर्ण batchमध्ये क्वचितंच कोणी असेल. मित्रमंडळींनी चिडवलंय आणि ती रागाने धुमसते आहे/seriously चिडली आहे, अशाताला एकही प्रसंग माझ्या तरी स्मरणात नाही.
सायली-मिनाक्षी, मिनाक्षी-सायली! एकीचं नाव घेतलं की दूसरी आठवायलाच हवी. इतक्या सोबत सोबत फिरत असतात की त्यांची third year पर्यंत माझ्यासाठी separate अशी identity नव्हतीच. दोघी महा sincere, शाळेत असल्यासारखं lecture सुरु व्हायला उशीर होत असेल तर सरांना जाऊन बोलावणार्या महामाया (सायली, एक हात वर!) ह्याच! खुप राग यायचा आम्हा मुलांना तुमचा. त्यावरनं 2nd year ला आपलं भांडणही झालं होतं! आता ही third टाइम, जाहीर माफी! पण परवा आपल्या अशाच गप्पा रंगल्या आणि फार छान वाटलं तुम्हाला नॉन-सीरियस मूड मध्ये पाहून. चिडवत होतो तेव्हाही तुम्हाला (काय करणार, जित्याची खोद...), पण वाटत होतं परत कधी आपण असे भेटू?
मिनाक्षिबद्दल एक विशेष बाब नमूद कराविशी वाटते, हिची परोपकारी प्रवृत्ती. इतरांचा इतका विचार करते, त्यामुळेच असेल कदाचित, ही भोळी असूनही हिला छोट्याशाही कारणाने फसवायाचा विचार कोणाच्या मनात आला तरच आश्चर्य! म्हणतात ना, do good and the good will come to you!
(*एक हात वर: सायली ला मी गंमत कधी करतोय आणि seriously कधी चिडलोय, हे कळावं म्हणून मी आणि आमचा तो कम्पू हल्ली एक हात वर करतो)
मकरंद (mak), नीरज आणि सौरभबद्दल एकत्रच लिहितो. तिघेही अभ्यासात आमच्या वर्गातली सगळ्यात Don पोरं! तिघांची Don गिरी मात्र वेगवेगळ्या प्रकारची! Mak मेहनती, टापटीप लिहिणार, वही जणू textbook असावं, पण तसा पाठांतरावर सर्व भिस्त असलेला असादेखील "नाही"! सौरभला कुठल्याही विषयाचं विचारा , उत्तर येतंच! उदा. संदेश, चेतन (आणि काहीसा मीदेखिल) programming, control system अशा mathematical विषयांमध्ये comfortable असतो, तर mak, केतन सारखे machines मध्ये interested आहेत. पण ह्या पठ्ठ्याला सगळं येतं. म्हणून तर ss: सर्वज्ञ सौरभ! (that reminds me other such similar names, पण ज्यांची त्यांना माहीत आहेत, तेव्हा ती इथे नमूद न करणं योग्य! :p) नीरजसाहेबांचं अभ्यासामागे conceptual understanding असतं, आणि this is what I appreciate the most! तिघेही भारी स्कोर काढतात, पण सुदैवाने तिघांचेही पाय जमिनीवर आहेत. (पाय जमिनीवर म्हटल्यावर सानिका, हिमांशु आणि शमिक डोळ्यासमोर आले, आणि ते अगदीच अपरिहार्यच होतं!)
अरे, room पार्टनर गौडिल्य रहिलाच की! हा संजीव गौड़! आमची कित्येक भांडणं झाली. कित्येक त्यातली सीरियस वळणावर देखील गेली, पण तितक्या लवकर ती मिटलीदेखील प्रत्येक वेळी. गौडील जे काही करतो, एकदम passionately! सम्पूर्ण वर्गाचं जर्नल टाइप करण्याच्या co-ordination चं काम स्वतःच्या डोक्यावर घेणार, sweat-shirt चं देखील तसंच! आणि करून सावरून groupism मध्ये संद्वित्च होणार तोही हाच! पण जबाबदारी झाटकणार म्हणून नाही! पुढच्या वर्षी पण जर्नल टाइप करवून घ्यायला आणि distribute करवून द्यायला हाच उभा! sad जोक्स मारेल, अवेळी पकवेल पण काही असो त्याच्यावर फार काळ रागावून राहता येत नाही. प्रत्येक ग्रुप डिनर ला, ट्रिपला तो नही तर ग्रुपला जान नही!
आता आठवतायत नच्या आणि टाली (चेतन सूर्यवंशी). ह्यांची E103 खरं तर जिन्याजवळ नाही आणि माझ्या जाण्यायेण्याच्या वाटेतली नाही, पण तरी कॉलेजमध्ये/जेवायला मेस मध्ये जाताना/येताना वाट वाकडी करून एकदातरी चक्कर ठरलेली. लोकांचं कधीकधी एकमेकांशी का पटावं आणि का तुटावं ते सांगता येत नाही. ह्यांच्या बाबतीत काहीसं तसंच आहे. E103 मध्ये माझी डेली चक्कर कशी आणि का होते, पावलं आपसूक तिथे का वळतात हे न उमगलेलं कोड़ं आहे. ते प्रेमाने आरोप करतीलही, की मी केतनलाच भेटायला येतो, पण हे दोघेही तितकेच जबाबदार आहेत हे तेदेखील बहुधा जाणत असावेत.
शेवट करतांना overall चारी वर्ष आठवतायत! First year ला सानिका, हिमांशु, सागर, इर्शाच्या ग्रुपबरोबर केलेली धमाल, खडकवासला, आकुर्डी,संभाजी पार्क कुठे कुठे फिरलो होतो, एकत्र celebrate केलेले वाढदिवस, टाइमपास छोटी मोठी भांडणं, मिळून ती सोडवणं, हॉस्टेल मधले bumps, आम्ही घेतलेले तथाकथित ragging sessions (आमचं तर तेवढंही झालं नाही), 2nd year ला चढलेलं डोक्यावरचं robotics चं भूत, रात्र रात्र जागत बनवलेले ते manual robots, VSA freshers ला आम्हा मुंबईकरांना दिलेला निमंत्रण, मारामारीपर्यंत उतरलेल्या भांडणात मित्रांचा (esp. VSA उर्फ़ विदर्भच्या मित्रांचा) मिळालेलं पाठबळ, मुंबईकरांची औरंगाबाद ट्रीप, गौडाने वीरू-दा-ढाबामधे दिलेली पार्टी, exam च्याच दिवसांत जाणारे lights, चांदण्यात ग्रुपमध्ये शांतता ऐकत, कधी दंगा करत घालवलेले दिवस, एक ना दोन -हजार गोष्टी आहेत. काय आणि किती जणांबद्दल लिहू? प्रत्येक जन कुठेतरी स्वतःचा ठसा उमटवून गेला. ऐ मित्रा/सखे, तुझं नाव नसेलही इथे. माझ्या मर्यादा लक्षात घे आणि जे काही चुकलं-सवरलं असेल तर ते विसरून जा!
With best wishes!!! May all your wishes come true!!!
-वेधस पंडित
(8May,2008, at about 11:30 pm)
I start with केतन -उर्फ़ केतू -उर्फ़ केत्या आणि अजय -उर्फ़ अज्या -उर्फ़ भज्या -उर्फ़ बैल... (आणि अजुन बरंच कही). हे दोघे नसते तर माझ्या assignments आणि journals वेळेवर submit होणं निव्वळ अशक्य होतं. शेवटच्या क्षणी शिव्या घालत, झापत, पण प्रत्येक सेमेस्टर ला एकातरी विष्यासाठी graphs काढून देणं, diagrams काढून देणं किंवा साधं फाइल लावून देणं ह्यातलं काहीना काही हे करत आले! आम्ही तिघांनी (ज्याला आम्ही 37,38,39 ग्रुप म्हणतो), मिळून 2nd-3rd year ला केलेली धमाल अजूनही डोळ्यांसमोर जशिच्या तशी उभी रहते. मजा यायची तेव्हा! केतू तर सगळ्या सरांची आणि madamची धमाल नक्कल करायचा! खुशलानी madam चं 'CRO ख़राब है" वाकय केत्याकडणंच ऐका राव! अजयबाबतची मला भावणारी... सगळ्यात जास्त भावणारी बाब म्हणजे मी आजवर पाहिलेला हा एकुलता एक इसम आहे जो अतिशय स्पष्टवेत्ता, किंवा किमान जे काही वाटतं ते खरं, समोरच्या मताप्रमाणे आपलं मत न बदलता मांडणार्यतला आहे-- मात्र सगळ्यांशी त्याचे relations देखील चांगले आहेत. विचार केलं तर हे combination rare आहे. माणसाचं अस्तित्व, वर्तन, अध्यात्म आणि तद्वत संकल्पना इ. बाबत आमच्या तासन तास चर्चा रंगयाच्या आणि एकदा तर आठवतंय आमची रात्री १० च्या सुमारास ज्या गप्पा सुरु झाल्या त्या रात्री थेट २-२:३० पर्यंत चालल्या असतील. केतनबाबत सांगायचं तर मी त्याला पहिल्यापासून म्हणतोय, त्याचा प्रांत राजकारणंच आहे. कोणाशी कशा पद्धतीने डील करावं, कसे "games" खेळावेत ह्याच्याकडून शिकावं! खोटेपणा (गोड नाव डिप्लोमसी) चा मला मनस्वी राग असला तरी ह्या अवलियाची डिप्लोमसी मला कौतुकास्पद वाटते. कुठेतरी खरेपणाचा स्पर्ष असेल म्हणून म्हणा, किंवा "शठे च शाठ्यम" ह्या न्यायाने माझ्याशी सरळपणाने वागत असेल म्हनून म्हणा... पण काहीही असो... "ऐक रे" केत्या... तू राजकारणातंच जा!!!
इंग्रजीवरून मी मराठीवर कधी आलो कळलंच नाही (फार उत्कटतेने लिहितोय म्हणूनही असेल)। असो, पुढचा नंबर त्रुजुता! लोकांचे किती गैरसमज असतात. ऐकिवात असुनही आणि हिच्याशी ओळख होण्या आधीदेखील मला त्रुजुता कधीच गर्विष्ठ वाटली नही। Infact, मी तर म्हणीन की "मित्र-मैत्रिणींसोबत" हिचं वागणं, बोलणं कोणी पहावं आणि मग बोलून तर दाखवावं असं काही तिच्याबद्दल! Honestly, first year पासून आम्ही दोघं एकाच वर्गात आहोत आणि माझ्या observation नुसार तिचं असं आहे की ती सगाल्यान्शी मैत्री करेलाच असं नाही, पण ज्यांच्याशी करेल she does care a lot !!! (hmmm... किर्तीसारखं!) तिच्या वागण्याबोलण्यात एक प्रकारचा smartness दोकवातो. (दुर्दैवाने लोकांकडे तो नसल्याने :D, आणि तिच्या selective nature मुळे हे तिच्यावर हेत्वरोप होत असावेत). तिच्याइतकी सहनशील, strong मुलगी आमच्या सम्पूर्ण batchमध्ये क्वचितंच कोणी असेल. मित्रमंडळींनी चिडवलंय आणि ती रागाने धुमसते आहे/seriously चिडली आहे, अशाताला एकही प्रसंग माझ्या तरी स्मरणात नाही.
सायली-मिनाक्षी, मिनाक्षी-सायली! एकीचं नाव घेतलं की दूसरी आठवायलाच हवी. इतक्या सोबत सोबत फिरत असतात की त्यांची third year पर्यंत माझ्यासाठी separate अशी identity नव्हतीच. दोघी महा sincere, शाळेत असल्यासारखं lecture सुरु व्हायला उशीर होत असेल तर सरांना जाऊन बोलावणार्या महामाया (सायली, एक हात वर!) ह्याच! खुप राग यायचा आम्हा मुलांना तुमचा. त्यावरनं 2nd year ला आपलं भांडणही झालं होतं! आता ही third टाइम, जाहीर माफी! पण परवा आपल्या अशाच गप्पा रंगल्या आणि फार छान वाटलं तुम्हाला नॉन-सीरियस मूड मध्ये पाहून. चिडवत होतो तेव्हाही तुम्हाला (काय करणार, जित्याची खोद...), पण वाटत होतं परत कधी आपण असे भेटू?
मिनाक्षिबद्दल एक विशेष बाब नमूद कराविशी वाटते, हिची परोपकारी प्रवृत्ती. इतरांचा इतका विचार करते, त्यामुळेच असेल कदाचित, ही भोळी असूनही हिला छोट्याशाही कारणाने फसवायाचा विचार कोणाच्या मनात आला तरच आश्चर्य! म्हणतात ना, do good and the good will come to you!
(*एक हात वर: सायली ला मी गंमत कधी करतोय आणि seriously कधी चिडलोय, हे कळावं म्हणून मी आणि आमचा तो कम्पू हल्ली एक हात वर करतो)
मकरंद (mak), नीरज आणि सौरभबद्दल एकत्रच लिहितो. तिघेही अभ्यासात आमच्या वर्गातली सगळ्यात Don पोरं! तिघांची Don गिरी मात्र वेगवेगळ्या प्रकारची! Mak मेहनती, टापटीप लिहिणार, वही जणू textbook असावं, पण तसा पाठांतरावर सर्व भिस्त असलेला असादेखील "नाही"! सौरभला कुठल्याही विषयाचं विचारा , उत्तर येतंच! उदा. संदेश, चेतन (आणि काहीसा मीदेखिल) programming, control system अशा mathematical विषयांमध्ये comfortable असतो, तर mak, केतन सारखे machines मध्ये interested आहेत. पण ह्या पठ्ठ्याला सगळं येतं. म्हणून तर ss: सर्वज्ञ सौरभ! (that reminds me other such similar names, पण ज्यांची त्यांना माहीत आहेत, तेव्हा ती इथे नमूद न करणं योग्य! :p) नीरजसाहेबांचं अभ्यासामागे conceptual understanding असतं, आणि this is what I appreciate the most! तिघेही भारी स्कोर काढतात, पण सुदैवाने तिघांचेही पाय जमिनीवर आहेत. (पाय जमिनीवर म्हटल्यावर सानिका, हिमांशु आणि शमिक डोळ्यासमोर आले, आणि ते अगदीच अपरिहार्यच होतं!)
अरे, room पार्टनर गौडिल्य रहिलाच की! हा संजीव गौड़! आमची कित्येक भांडणं झाली. कित्येक त्यातली सीरियस वळणावर देखील गेली, पण तितक्या लवकर ती मिटलीदेखील प्रत्येक वेळी. गौडील जे काही करतो, एकदम passionately! सम्पूर्ण वर्गाचं जर्नल टाइप करण्याच्या co-ordination चं काम स्वतःच्या डोक्यावर घेणार, sweat-shirt चं देखील तसंच! आणि करून सावरून groupism मध्ये संद्वित्च होणार तोही हाच! पण जबाबदारी झाटकणार म्हणून नाही! पुढच्या वर्षी पण जर्नल टाइप करवून घ्यायला आणि distribute करवून द्यायला हाच उभा! sad जोक्स मारेल, अवेळी पकवेल पण काही असो त्याच्यावर फार काळ रागावून राहता येत नाही. प्रत्येक ग्रुप डिनर ला, ट्रिपला तो नही तर ग्रुपला जान नही!
आता आठवतायत नच्या आणि टाली (चेतन सूर्यवंशी). ह्यांची E103 खरं तर जिन्याजवळ नाही आणि माझ्या जाण्यायेण्याच्या वाटेतली नाही, पण तरी कॉलेजमध्ये/जेवायला मेस मध्ये जाताना/येताना वाट वाकडी करून एकदातरी चक्कर ठरलेली. लोकांचं कधीकधी एकमेकांशी का पटावं आणि का तुटावं ते सांगता येत नाही. ह्यांच्या बाबतीत काहीसं तसंच आहे. E103 मध्ये माझी डेली चक्कर कशी आणि का होते, पावलं आपसूक तिथे का वळतात हे न उमगलेलं कोड़ं आहे. ते प्रेमाने आरोप करतीलही, की मी केतनलाच भेटायला येतो, पण हे दोघेही तितकेच जबाबदार आहेत हे तेदेखील बहुधा जाणत असावेत.
शेवट करतांना overall चारी वर्ष आठवतायत! First year ला सानिका, हिमांशु, सागर, इर्शाच्या ग्रुपबरोबर केलेली धमाल, खडकवासला, आकुर्डी,संभाजी पार्क कुठे कुठे फिरलो होतो, एकत्र celebrate केलेले वाढदिवस, टाइमपास छोटी मोठी भांडणं, मिळून ती सोडवणं, हॉस्टेल मधले bumps, आम्ही घेतलेले तथाकथित ragging sessions (आमचं तर तेवढंही झालं नाही), 2nd year ला चढलेलं डोक्यावरचं robotics चं भूत, रात्र रात्र जागत बनवलेले ते manual robots, VSA freshers ला आम्हा मुंबईकरांना दिलेला निमंत्रण, मारामारीपर्यंत उतरलेल्या भांडणात मित्रांचा (esp. VSA उर्फ़ विदर्भच्या मित्रांचा) मिळालेलं पाठबळ, मुंबईकरांची औरंगाबाद ट्रीप, गौडाने वीरू-दा-ढाबामधे दिलेली पार्टी, exam च्याच दिवसांत जाणारे lights, चांदण्यात ग्रुपमध्ये शांतता ऐकत, कधी दंगा करत घालवलेले दिवस, एक ना दोन -हजार गोष्टी आहेत. काय आणि किती जणांबद्दल लिहू? प्रत्येक जन कुठेतरी स्वतःचा ठसा उमटवून गेला. ऐ मित्रा/सखे, तुझं नाव नसेलही इथे. माझ्या मर्यादा लक्षात घे आणि जे काही चुकलं-सवरलं असेल तर ते विसरून जा!
With best wishes!!! May all your wishes come true!!!
-वेधस पंडित
(8May,2008, at about 11:30 pm)
01 May 2008
लहरी short quotes -Part4! (Do not plagiarise please!)
Orkut profile About me:
Version1:
वेश असावा गबाळा, परि अंगी असाव्या नाना कळा!!! (I follow "ATLEAST" first half of the quote; u are the best judge to tell me about the second)! Basically, i am very very very weird person! Oh, but u know that already right?
---------------------
Orkut profile About me:
version 2:
Well... what can i say abt myself?! Uncertainity is the only certain thing!!!! :) (m very moody)
Good qualities i feel i have: M down to earth, i do care 4 my friends!
Bad qualities i feel i have: I take each and everything very seriously, I am highly impatient!
Ppl who know me, know that this is the way i am, this is the way I live! And others.... well.... why care about others?! :D
One random note, I LOVE PARADOXES!
-----------------------
महाराष्ट्र दिनाच्या शुभेच्छा:
स्वातंत्र्यवीर सावरकर, शिवाजी महाराज, संत तुकाराम, पु. ल. देशपांडे, गिरीश ओक आणि वेधस पण्डित... ह्या महाराष्ट्र देशी जन्मलेल्या आणखी किती सुपुत्रांची नावं सांगू??? :D त्या सर्व दिग्गजांना विनम्र अभिवादन करून, आपणा सर्वांना महाराष्ट्र दिनाच्या शुभेच्छा!!! जय महाराष्ट्र!!!
(Idea सुचली म्हणून असं wish केलं इतकंच! seriously नाहीय्ये ते obviously....)
---------------------
Version1:
वेश असावा गबाळा, परि अंगी असाव्या नाना कळा!!! (I follow "ATLEAST" first half of the quote; u are the best judge to tell me about the second)! Basically, i am very very very weird person! Oh, but u know that already right?
---------------------
Orkut profile About me:
version 2:
Well... what can i say abt myself?! Uncertainity is the only certain thing!!!! :) (m very moody)
Good qualities i feel i have: M down to earth, i do care 4 my friends!
Bad qualities i feel i have: I take each and everything very seriously, I am highly impatient!
Ppl who know me, know that this is the way i am, this is the way I live! And others.... well.... why care about others?! :D
One random note, I LOVE PARADOXES!
-----------------------
महाराष्ट्र दिनाच्या शुभेच्छा:
स्वातंत्र्यवीर सावरकर, शिवाजी महाराज, संत तुकाराम, पु. ल. देशपांडे, गिरीश ओक आणि वेधस पण्डित... ह्या महाराष्ट्र देशी जन्मलेल्या आणखी किती सुपुत्रांची नावं सांगू??? :D त्या सर्व दिग्गजांना विनम्र अभिवादन करून, आपणा सर्वांना महाराष्ट्र दिनाच्या शुभेच्छा!!! जय महाराष्ट्र!!!
(Idea सुचली म्हणून असं wish केलं इतकंच! seriously नाहीय्ये ते obviously....)
---------------------
-Vedhas Pandit
26 April 2008
STPS चा पेपर!
(STPS म्हणजे Special Topics in Power System)
जाम कंटाळा आला होता परिक्षेचा! त्यामुळे काय, तर अभ्यास केला नाही! (अभ्यास करून उपयोग नसतो हे अधिच्या २ papersनी शिकवलेलं शहाणपण! :D) मग व्हायचं तेच झालं. सोपा पेपर असूनही नीट काही आलं नाही... पण फार निगरगट्ट झालोय साडेतीन वर्षांत! काहीच कसं वाटलं नाही???
जाम कंटाळा आला होता परिक्षेचा! त्यामुळे काय, तर अभ्यास केला नाही! (अभ्यास करून उपयोग नसतो हे अधिच्या २ papersनी शिकवलेलं शहाणपण! :D) मग व्हायचं तेच झालं. सोपा पेपर असूनही नीट काही आलं नाही... पण फार निगरगट्ट झालोय साडेतीन वर्षांत! काहीच कसं वाटलं नाही???
24 April 2008
लहरी short quotes -Part3! (Do not plagiarise please!)
कसा विरोधाभास आहे हा पहा! अट्टल बेवडा आणि दारुबंदी चळवळीचा कार्यकर्ता, दोघांचिही --अगदी कळकळीची मागणी एकच! "दारू सोडा"!!!!
---------------------
I suffer from attacks of anterograde amnesia. So if you ever find me in the middle of the road lost and confused , then.... umm....
what was I just saying?
---------------------
You are well aware of your responsibilities, your "to-do lists" (that too, if by chance, you happen to make one), your pending workload... and all such stuff, but you do nothing about it! Time flies by n' then you suddenly realize nothing has changed ever since. You could not taste so-called tranquility you hoped for, you could not even enjoy yourself all these days.
Conscience can be problematic sometimes!
---------------------
Thoughts on the classical quote "To err is human, to forgive is divine":
---------------------
Being a human, its, therefore, natural for me to err! Only to pay due respect to that divine power in me, I have always chosen to forgive myself. :)
---------------------
Now from a different angle:
To err is human! To forgive is to blunder!!!! :D
---------------------
On the most serious note, I believe:
To err is human! But forgiveness requires only slightly higher level of maturity!
---------------------
-Vedhas Pandit
---------------------
I suffer from attacks of anterograde amnesia. So if you ever find me in the middle of the road lost and confused , then.... umm....
what was I just saying?
---------------------
You are well aware of your responsibilities, your "to-do lists" (that too, if by chance, you happen to make one), your pending workload... and all such stuff, but you do nothing about it! Time flies by n' then you suddenly realize nothing has changed ever since. You could not taste so-called tranquility you hoped for, you could not even enjoy yourself all these days.
Conscience can be problematic sometimes!
---------------------
Thoughts on the classical quote "To err is human, to forgive is divine":
---------------------
Being a human, its, therefore, natural for me to err! Only to pay due respect to that divine power in me, I have always chosen to forgive myself. :)
---------------------
Now from a different angle:
To err is human! To forgive is to blunder!!!! :D
---------------------
On the most serious note, I believe:
To err is human! But forgiveness requires only slightly higher level of maturity!
---------------------
-Vedhas Pandit
PSP चा पेपर!
पेपर झाल्यावर आईला जो sms केला तो इथे टाइप करतो बस्स!!!!
"Totally out of syllabus paper... Paper hone ke baad we all were staring at one another and then burst into laugh... In fact, still laughing... Ved laglay."
(Btw, PSP म्हणजे Power System Protection!!! :O :D)
"Totally out of syllabus paper... Paper hone ke baad we all were staring at one another and then burst into laugh... In fact, still laughing... Ved laglay."
(Btw, PSP म्हणजे Power System Protection!!! :O :D)
21 April 2008
APED चा पेपर!
आज APED चा पेपर होता... शेवटची end sem exam आणि पहिला पेपर! वाईट गेला, अभ्यास जेवढा केला होता त्या तुलनेने... वेळ नाही पुरला. कदाचित जास्तच विचार करत होतो/tp details लिहीत होतो. पूर्ण झाला नाही, कमी मार्क्स मिळतील म्हणून वाईट वाटत होता खरं, पण somehow समाधानी सुद्धा वाटत होतं. Level of preparation मुळे असेल कदाचित. कधी नव्हे ते शिस्तीत अभ्यास केला होता! सुरवातीला तर Syllabus पाहून डोळेच फिरले होते. पण छान वाटतंय एक पेपर झाला म्हणून!
जाऊ द्या ना... कसा का जाईना आत्ताचा ! जुने जाऊ दया मरणालागुनी.... .....सावध ऐका पुढल्या हाका ! आता परवा पेपर!
जाऊ द्या ना... कसा का जाईना आत्ताचा ! जुने जाऊ दया मरणालागुनी.... .....सावध ऐका पुढल्या हाका ! आता परवा पेपर!
11 April 2008
Why some engineers become terrorists
An interesting article to read (TOI)--> Why do some engineers become terrorists!
(And btw, I'm an engineering student!!! :P)
30 March 2008
लहरी short quotes! (Part2)
Disabilities are physiological, inabilities are rather psychological. Former ones are laid down by the nature, later ones are by the man himself. Irrespective of the end result, (i.e. whether one succeeds in overcoming those or not,) its a man who triumphs and NOT the nature!
---------------------
The Truth is the infinite space, facts are mere dimensions... perspective is something that confines the whole scenario and distances get relative!
---------------------
मला एक कळत नाही, लोकं "परत परत", "तीच तीच" गोष्ट "सारखी सारखी" "repeat" का करतात??? :D
-Vedhas Pandit
(I guess first one is not as obvious I thought as it would be, so this deserves a little explanation... What I meant was if a man succeeds in overcoming disabilities/inabilities there is no doubt who the winner. If he doesn't, it only means that he is restricted by himself and NOT by the nature, for the simple reason that he does have that potential to cross that so-called barrier!!! So its again a man who's "feelings", whether he can do something or not, rule!)
---------------------
The Truth is the infinite space, facts are mere dimensions... perspective is something that confines the whole scenario and distances get relative!
---------------------
मला एक कळत नाही, लोकं "परत परत", "तीच तीच" गोष्ट "सारखी सारखी" "repeat" का करतात??? :D
-Vedhas Pandit
(I guess first one is not as obvious I thought as it would be, so this deserves a little explanation... What I meant was if a man succeeds in overcoming disabilities/inabilities there is no doubt who the winner. If he doesn't, it only means that he is restricted by himself and NOT by the nature, for the simple reason that he does have that potential to cross that so-called barrier!!! So its again a man who's "feelings", whether he can do something or not, rule!)
19 March 2008
Journey so far.....
I have gone through following phases, as far as my "beliefs" are concerned.
In chronological order:
1: Theist:Hinduism
Hinduism, because of Gods and Goddesses from Hindu Mythology! I was taught Ramaraksha, Ganapati Stotra and many other shlokas. Like everyone else, I honestly believed in Mahabharata, Ramayana, Puranas, whatever I was told at that age.
2: Theist:No "ism" here!!!
I came to know about other religions and learnt that all the Gods are basically the same! Btw, remotely relevant is an excerpt from "An Autobiography" by Pt. Jawaharlal Nehru
3: Atheist
Logic and scientific studies demand proofs and logical derivations. But how can you prove existence of God? And even if divine power was to exist, if its beyond scope of our control, whats the point in following rituals? राग यायचा विशेषतः "पाप करे और गंगा नहाए" टाइप लोकांचा, धर्मवारून भांडणार्यांचा आणि बुवा लोकांचा.... हा असा राग तर अजूनही येतो!
4. Atheist:Hinduism
Personal experiences/ experiments/ reading/ discussions regarding Hinduism/sacred texts made me realize that I was being a blind atheist. I also learnt that atheism does have a place in Hinduism and also that most of the rituals do make sense!
5. Agnostic:Hinduism
If logical reasoning/ experiences stand for most of their(believer's) claims, I cannot possibly refute their remaining claims that I do not truly agree on as of today! There are possibilities: I might not have reached the required level of maturity, my senses might not be developed to an extent where I can grasp essence of their science(?). Better way: सरळ सांगणं "मला माहीत नाही!" :)
6. What Next???
The most appealing is the Hindu philosophy.
But the question remains unanswered... What is Next???
That..... even I do not know! Don't worry, I will keep you updated!!! :)
In chronological order:
1: Theist:Hinduism
Hinduism, because of Gods and Goddesses from Hindu Mythology! I was taught Ramaraksha, Ganapati Stotra and many other shlokas. Like everyone else, I honestly believed in Mahabharata, Ramayana, Puranas, whatever I was told at that age.
2: Theist:No "ism" here!!!
I came to know about other religions and learnt that all the Gods are basically the same! Btw, remotely relevant is an excerpt from "An Autobiography" by Pt. Jawaharlal Nehru
3: Atheist
Logic and scientific studies demand proofs and logical derivations. But how can you prove existence of God? And even if divine power was to exist, if its beyond scope of our control, whats the point in following rituals? राग यायचा विशेषतः "पाप करे और गंगा नहाए" टाइप लोकांचा, धर्मवारून भांडणार्यांचा आणि बुवा लोकांचा.... हा असा राग तर अजूनही येतो!
4. Atheist:Hinduism
Personal experiences/ experiments/ reading/ discussions regarding Hinduism/sacred texts made me realize that I was being a blind atheist. I also learnt that atheism does have a place in Hinduism and also that most of the rituals do make sense!
5. Agnostic:Hinduism
If logical reasoning/ experiences stand for most of their(believer's) claims, I cannot possibly refute their remaining claims that I do not truly agree on as of today! There are possibilities: I might not have reached the required level of maturity, my senses might not be developed to an extent where I can grasp essence of their science(?). Better way: सरळ सांगणं "मला माहीत नाही!" :)
6. What Next???
The most appealing is the Hindu philosophy.
But the question remains unanswered... What is Next???
That..... even I do not know! Don't worry, I will keep you updated!!! :)
16 March 2008
अलविदा
खूप एकटं-एकटं, एकाकी वाटलं की मी सरळ होस्टेलची गच्ची गाठतो... (आणि अगदी प्रामाणिकपणे सांगायचं तर असं काहीसंे नेहमी रात्रीच होतं. ;)) उंच buildings, झाडांची डोकी, वीजेच्या तारा ह्यातनं ते तुकडे तुकडे पडलेलं आकाश पाहून मी अधिकच खिन्न होतो . मग मी तिथल्या माझ्या आवडत्या जागेवर जातो आणि इथून आकाश छान दिसतंय म्हणून थोड़ासा खुशही होतो. एव्हाना मनातली चीडचीडपण कमी झालेली असते...
असं ऐकलय की अशावेळी लोक झाडांशी, फळाफुलांशी, तार्यांशी गप्पा मारत बसतात. मी नाही उगीच बोलायला जात असलं काही! बोलणार तरी काय? विषयच नसतो तसा! मी त्यातल्या त्यात सगळयात तेजस्वी तार्याला पकडतो आणि पाहत राहतो त्याच्याकडे उगीच एकटक...
त्या काळ्याकभिन्न आकाशात आजुबाजुचे तारे मग हळूहळू स्वतःचं अस्तित्व दाखवायला लागतात. माझं एकटेपण अजूनच गहिरं करतात. निव्वळ दुष्टपणा असतो हा! पण गंमत अशी की माझ्यानकळत मीही त्या एकटेपणाचं (आणि मग पर्यायाने स्वतःचंच :) ) कौतुक करू लागतो.
हे तारेही तसलेच! प्रत्येकजण स्वतःच्याच कक्षेत फिरणार. ते एकमेकांच्या जवळ येतील, दूरही जातील... पण सर्व विधीनियमांप्रमाणे, सगळं अगदी ठरल्यासारखं! काही काही असताताही धुमकेतू, उल्का.... अवचित उगवतात हे गडी! पण अशांकडे पाहत हे तारे आपल्यासारखे उगीच त्रस्त होत नसतील. आणि एवढं असूनही काही लोक उल्का पडताना पाहून मनात बावळटसारख्या इच्छा धरतात. श्रद्धा म्हणावी त्या बापड्यांची... जाऊ दया!
....असे काहीही random विचार सुरु होतात. कित्येक वेळ मी तसाच उभा असतो. थोड्या वेळाने मला आकाश उगीचच त्रासलेलं वाटतं. ते खरं तर कंटाळलेलं असतं. त्याच्याअंगाखांद्यावर खेळत असतात ही सारी पिल्लं, पण त्याला सवंगडी आहे??? त्याच्याकड़े कोणतं त्याचं पिल्लू बघतंय??? काहीही झालं तरी तो कुठल्या आकाशाकडे पाहणार??
....तसे आम्ही दोघे समदुःखीच! त्याचं दुःख मात्र त्याच्यासारखंच अफाट!
... पण तरी आमची दोस्ती होत नाही.
मी त्याला साधं अलविदासुद्धा म्हणत नाही.
असं ऐकलय की अशावेळी लोक झाडांशी, फळाफुलांशी, तार्यांशी गप्पा मारत बसतात. मी नाही उगीच बोलायला जात असलं काही! बोलणार तरी काय? विषयच नसतो तसा! मी त्यातल्या त्यात सगळयात तेजस्वी तार्याला पकडतो आणि पाहत राहतो त्याच्याकडे उगीच एकटक...
त्या काळ्याकभिन्न आकाशात आजुबाजुचे तारे मग हळूहळू स्वतःचं अस्तित्व दाखवायला लागतात. माझं एकटेपण अजूनच गहिरं करतात. निव्वळ दुष्टपणा असतो हा! पण गंमत अशी की माझ्यानकळत मीही त्या एकटेपणाचं (आणि मग पर्यायाने स्वतःचंच :) ) कौतुक करू लागतो.
हे तारेही तसलेच! प्रत्येकजण स्वतःच्याच कक्षेत फिरणार. ते एकमेकांच्या जवळ येतील, दूरही जातील... पण सर्व विधीनियमांप्रमाणे, सगळं अगदी ठरल्यासारखं! काही काही असताताही धुमकेतू, उल्का.... अवचित उगवतात हे गडी! पण अशांकडे पाहत हे तारे आपल्यासारखे उगीच त्रस्त होत नसतील. आणि एवढं असूनही काही लोक उल्का पडताना पाहून मनात बावळटसारख्या इच्छा धरतात. श्रद्धा म्हणावी त्या बापड्यांची... जाऊ दया!
....असे काहीही random विचार सुरु होतात. कित्येक वेळ मी तसाच उभा असतो. थोड्या वेळाने मला आकाश उगीचच त्रासलेलं वाटतं. ते खरं तर कंटाळलेलं असतं. त्याच्याअंगाखांद्यावर खेळत असतात ही सारी पिल्लं, पण त्याला सवंगडी आहे??? त्याच्याकड़े कोणतं त्याचं पिल्लू बघतंय??? काहीही झालं तरी तो कुठल्या आकाशाकडे पाहणार??
....तसे आम्ही दोघे समदुःखीच! त्याचं दुःख मात्र त्याच्यासारखंच अफाट!
... पण तरी आमची दोस्ती होत नाही.
मी त्याला साधं अलविदासुद्धा म्हणत नाही.
05 March 2008
इतरांचे ब्लॉग्स वाचताना !
सध्या मी अनोळखीलोकांचे ब्लॉग्स वाचायला लागलोय....
आजकाल असे ब्लोग्स वाचतो आणि वाचता वाचता वाटतं.... की अरे, हे तर मलाही कधीपासून म्हाणाय्चंहोतं.... वाटतं,हा/ही आणि मी किती same आहोत!!! कोण आहे हा? कोण आहे ही? काय आपलं नातं त्यांच्याशी? असेल का काही खरंच नातं ???आणि असं करत करत हे complete strangers उगीचंच (???!!!!) आपलेसे वाटुलागतात!
उदाहराणादाखल आता हे वाचा:
"आपण जीवाच्या आकांताने एखादि गोश्ट ओरडून सांगताना देखिल समोर्च्या माणासाच्या चेह्र्यवरचि रेघ सुद्धा हलंत नाहि तेव्हा गरज असते ती लेखणी आणि वहिची, थोडक्यात लिहायची ! "(दीपिका)
जेव्हां काही सांगायच असेल बोलायच असेल तर कोणितरी येकणार असाव लागत नाही। माझ येकणार असं कोणी नाही। पण मला खुप बोलावस वाट्त मग हल्ली हल्ली मी मनातल्या मनात बडबड करायला लागलोय. तिच बडबड तुमच्या समोर मांड्तोय ह्या ब्लॊगवर. (प्रशांत ठाकुर)
उद्योगी आहे म्हणा हव तर... पण सद्या सगळे उद्योग बंद आहेत म्हणुन नुसतीच खळबल माजली आहे... होत अस कधीतरी ;)... असो इतकच सांगता येईल सद्या की चालु आहे शोध ॥ शोध स्वतःचाच....(स्नेहा)
आपल्याला हे जे काही वाटतंय, ते म्हणजे विश्वाच्या पसाऱ्यात आपल्या निरर्थकतेचा आणि क्षणभंगुरतेचा झालेला साक्षात्कार आहे, असं काहीसं गोड त्याला वाटायला लागलं होतं. म्हणजे बुद्धाला बोधिवॄक्षाखाली जे ब्रह्मज्ञान प्राप्त झालं ते साधारण ह्याच जातकुळीतलं असावं असंही गोड वाटून गेलं. पण उगाच चाळा म्हणून हातातलं काम सोडून याबद्दल शोधताना आपल्याला हे जे वाटतंय तो एक आजार आहे; असलं सांगणाऱ्या विकीची त्याला तिडीक आली। (सर्किट)
वाटलं ना, मला वाटलं तसंच??? जणू आपल्या मनातले "कधीचे" विचार कोणीतरी "चोरतंय"? पण चोर म्हणताय ते चुकीचंय बरं का! अहो, वाटायला काय लागतं? वाटतं तर आपल्या सगळ्यांनाच.... शेवटी माणसंच आपण! थोडी बेरीज, वजाबाकी करत इकडून-तिकडून सगळे सारखेच... पण हे काही लोक लिहिताताच ना इतकं भारी! आपण उगीच "आपल्यालासुद्धा असं काहीसं सुचलं होता बरं का!", म्हणत समाधान वाटून घ्यायचं! :)
सौ. अनुराधा सचिन म्हापणकरांच्या पाणी-पुरीचा शेवट मला फारच भावला!!! जास्वन्दीचा ब्लॉग बर्यापैकी girlish आहे, पण त्यामुळे वाचताना वाटतं, जणू आपण छोटे KG मधले आहोत आणि कोणीतरी आपल्याला छान चिऊकाऊच्या गोष्टी सांगतेय! तिने स्वतःच्या बहिणीबद्दल लिहीलेला postसुद्धाpersonalized वाटला नाही, मला चक्क माझ्या भावांची, मी लहान असतांना घातलेल्या दंग्यांची आठवण झाली... वाटलं मी शेंडेफळ असल्याने विराज-अनीशलाही असंच वाटलं असेल का सुरवातीला?! अजूनही बरंच काही वाटलं, त्यांची आठवणही आली! असो... ंजास्वंदीचं "My dream house" तर वाचाच! त्या postचं श्रेय जसा त्या छोट्या पिल्लांचं आहे, तसं ते काहीसं त्या तेजस्विनीचंदेखील आहे... खरंच सांगतो मला नसतं मांड़ता आलं ते एवढ्या "गोड गोड" भाषेत! (माझ्या इतर posts वरून कळलं असेलच तुम्हाला ते!) "सहज सुचलं म्हणून" सारखे ब्लोग्स वाचताना तर...... आता काय बोलू! सालंSpeechlessच वायला होतं!!! कसली हुशार असतातलोकं, किती काय काय लिहू शकतात, आणि तेहि कितीसुंदर पद्धतीनं!
आताहे सर्व लिहीत असतांना एक अजुन ब्लॉग आठवंला... (त्याबद्दल बोलिनाच नंतर!) तर तो शोधता शोधता बघा इथे पोहोचलो! हा अजुन एकावेगळ्या कलेचा नमुना...
कधी असं नवं शिकायलाही मिळतं:
"ह्या आधीच्या वाक्यात लिहायला अजून बरंच काही एकाचवेळी सुचत होतं, पण ते लिहायच्या नादात सारा अर्थ ढासळेल, कुठे कशी विरामचिन्हे घालावीत यात गफ़लत होईल, आणि उगाच गद्याचं पद्य होईल म्हणून पुढील उपवाक्ये वेगळी लिहीत आहे"े मी ब्लॉग लिहिताना similarly confuse होतो खरा, पण मग ही idea बरीय!
अर्थात सगळेच पाहिलेले ब्लॉग आवडले असं नक्कीच नाही.... जे आवडले, तेच इथे मांडले...
नाहीतर "लोकं काय आजकाल कशाचंही कौतुक करतात!"!!! :P
आजकाल असे ब्लोग्स वाचतो आणि वाचता वाचता वाटतं.... की अरे, हे तर मलाही कधीपासून म्हाणाय्चंहोतं.... वाटतं,हा/ही आणि मी किती same आहोत!!! कोण आहे हा? कोण आहे ही? काय आपलं नातं त्यांच्याशी? असेल का काही खरंच नातं ???आणि असं करत करत हे complete strangers उगीचंच (???!!!!) आपलेसे वाटुलागतात!
उदाहराणादाखल आता हे वाचा:
"आपण जीवाच्या आकांताने एखादि गोश्ट ओरडून सांगताना देखिल समोर्च्या माणासाच्या चेह्र्यवरचि रेघ सुद्धा हलंत नाहि तेव्हा गरज असते ती लेखणी आणि वहिची, थोडक्यात लिहायची ! "(दीपिका)
जेव्हां काही सांगायच असेल बोलायच असेल तर कोणितरी येकणार असाव लागत नाही। माझ येकणार असं कोणी नाही। पण मला खुप बोलावस वाट्त मग हल्ली हल्ली मी मनातल्या मनात बडबड करायला लागलोय. तिच बडबड तुमच्या समोर मांड्तोय ह्या ब्लॊगवर. (प्रशांत ठाकुर)
उद्योगी आहे म्हणा हव तर... पण सद्या सगळे उद्योग बंद आहेत म्हणुन नुसतीच खळबल माजली आहे... होत अस कधीतरी ;)... असो इतकच सांगता येईल सद्या की चालु आहे शोध ॥ शोध स्वतःचाच....(स्नेहा)
आपल्याला हे जे काही वाटतंय, ते म्हणजे विश्वाच्या पसाऱ्यात आपल्या निरर्थकतेचा आणि क्षणभंगुरतेचा झालेला साक्षात्कार आहे, असं काहीसं गोड त्याला वाटायला लागलं होतं. म्हणजे बुद्धाला बोधिवॄक्षाखाली जे ब्रह्मज्ञान प्राप्त झालं ते साधारण ह्याच जातकुळीतलं असावं असंही गोड वाटून गेलं. पण उगाच चाळा म्हणून हातातलं काम सोडून याबद्दल शोधताना आपल्याला हे जे वाटतंय तो एक आजार आहे; असलं सांगणाऱ्या विकीची त्याला तिडीक आली। (सर्किट)
वाटलं ना, मला वाटलं तसंच??? जणू आपल्या मनातले "कधीचे" विचार कोणीतरी "चोरतंय"? पण चोर म्हणताय ते चुकीचंय बरं का! अहो, वाटायला काय लागतं? वाटतं तर आपल्या सगळ्यांनाच.... शेवटी माणसंच आपण! थोडी बेरीज, वजाबाकी करत इकडून-तिकडून सगळे सारखेच... पण हे काही लोक लिहिताताच ना इतकं भारी! आपण उगीच "आपल्यालासुद्धा असं काहीसं सुचलं होता बरं का!", म्हणत समाधान वाटून घ्यायचं! :)
सौ. अनुराधा सचिन म्हापणकरांच्या पाणी-पुरीचा शेवट मला फारच भावला!!! जास्वन्दीचा ब्लॉग बर्यापैकी girlish आहे, पण त्यामुळे वाचताना वाटतं, जणू आपण छोटे KG मधले आहोत आणि कोणीतरी आपल्याला छान चिऊकाऊच्या गोष्टी सांगतेय! तिने स्वतःच्या बहिणीबद्दल लिहीलेला postसुद्धाpersonalized वाटला नाही, मला चक्क माझ्या भावांची, मी लहान असतांना घातलेल्या दंग्यांची आठवण झाली... वाटलं मी शेंडेफळ असल्याने विराज-अनीशलाही असंच वाटलं असेल का सुरवातीला?! अजूनही बरंच काही वाटलं, त्यांची आठवणही आली! असो... ंजास्वंदीचं "My dream house" तर वाचाच! त्या postचं श्रेय जसा त्या छोट्या पिल्लांचं आहे, तसं ते काहीसं त्या तेजस्विनीचंदेखील आहे... खरंच सांगतो मला नसतं मांड़ता आलं ते एवढ्या "गोड गोड" भाषेत! (माझ्या इतर posts वरून कळलं असेलच तुम्हाला ते!) "सहज सुचलं म्हणून" सारखे ब्लोग्स वाचताना तर...... आता काय बोलू! सालंSpeechlessच वायला होतं!!! कसली हुशार असतातलोकं, किती काय काय लिहू शकतात, आणि तेहि कितीसुंदर पद्धतीनं!
आताहे सर्व लिहीत असतांना एक अजुन ब्लॉग आठवंला... (त्याबद्दल बोलिनाच नंतर!) तर तो शोधता शोधता बघा इथे पोहोचलो! हा अजुन एकावेगळ्या कलेचा नमुना...
कधी असं नवं शिकायलाही मिळतं:
"ह्या आधीच्या वाक्यात लिहायला अजून बरंच काही एकाचवेळी सुचत होतं, पण ते लिहायच्या नादात सारा अर्थ ढासळेल, कुठे कशी विरामचिन्हे घालावीत यात गफ़लत होईल, आणि उगाच गद्याचं पद्य होईल म्हणून पुढील उपवाक्ये वेगळी लिहीत आहे"े मी ब्लॉग लिहिताना similarly confuse होतो खरा, पण मग ही idea बरीय!
अर्थात सगळेच पाहिलेले ब्लॉग आवडले असं नक्कीच नाही.... जे आवडले, तेच इथे मांडले...
नाहीतर "लोकं काय आजकाल कशाचंही कौतुक करतात!"!!! :P
04 March 2008
प्रेमात पडणं म्हणजे.....
प्रेमात पडणं म्हणजे..... हुरहुर ही आलीच
हुरहुर आहे म्हणजे उत्सुकताही..
उत्सुकता...
म्हणजे नक्कीच असतात काही अपेक्षा,,,
अपेक्षा आहेत तर ... अपेक्षाभंग हा तर ठरलेलाच!
म्हणजे आता परत एक वेडा स्वतःत गुरफटणार...
खरंच...!
तो वेडाच!!!!
स्वतःलाच स्वतःची कोडी घालतो तो!
सुटता सुटत नाहीत, पण तरी सोडवत बसतो....
का निव्वळ नाटक करतो?
तोच जाणे....!
मग थोड्यावेळाने स्वतःशीच हसतो!
म्हणतो "हे काय खरडलं मी? कोणाला पाहून वाटेल की मी खरंच प्रेमात पडलोय..."
परत हसतो तो!
हसतो खरा... पण ह्या वेळी काहीसा वेगळा! आत्ममग्न!
दारापाशी चाहुल लागते तसा तो भानावर येतो आणि त्याच्या नकळतंच वहीची पानं पलटवतो!
"काही लीहीत होतास?"
"छे रे! काही काय!! syllabus चाळत होतो इतकंच!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.....आणि ही सुद्धा link तुटते ती कायमचीच!!! (हो, "सुद्धा"!)
ते पान आता त्याच्यासाठी अनोळखी असतं...
ना त्याला आता स्वतःचं ते कोडं आठवंत,
ना स्वतःच्याच ओळींचा अर्थ लागत....
ते पान तिथे बिचारं अर्थाशिवाय पोरकं झालंय...
नुसतं शब्दबंबाळ! बाकी काही नाही !
पण त्या पानाची ना काही तक्रार, ना त्याला कसला राग!
निमुटपणे वहीत दडी मारतं ते! पोटात कोणालाच न कळलेली गुपितं दडवून...!
हुरहुर आहे म्हणजे उत्सुकताही..
उत्सुकता...
म्हणजे नक्कीच असतात काही अपेक्षा,,,
अपेक्षा आहेत तर ... अपेक्षाभंग हा तर ठरलेलाच!
म्हणजे आता परत एक वेडा स्वतःत गुरफटणार...
खरंच...!
तो वेडाच!!!!
स्वतःलाच स्वतःची कोडी घालतो तो!
सुटता सुटत नाहीत, पण तरी सोडवत बसतो....
का निव्वळ नाटक करतो?
तोच जाणे....!
मग थोड्यावेळाने स्वतःशीच हसतो!
म्हणतो "हे काय खरडलं मी? कोणाला पाहून वाटेल की मी खरंच प्रेमात पडलोय..."
परत हसतो तो!
हसतो खरा... पण ह्या वेळी काहीसा वेगळा! आत्ममग्न!
दारापाशी चाहुल लागते तसा तो भानावर येतो आणि त्याच्या नकळतंच वहीची पानं पलटवतो!
"काही लीहीत होतास?"
"छे रे! काही काय!! syllabus चाळत होतो इतकंच!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.....आणि ही सुद्धा link तुटते ती कायमचीच!!! (हो, "सुद्धा"!)
ते पान आता त्याच्यासाठी अनोळखी असतं...
ना त्याला आता स्वतःचं ते कोडं आठवंत,
ना स्वतःच्याच ओळींचा अर्थ लागत....
ते पान तिथे बिचारं अर्थाशिवाय पोरकं झालंय...
नुसतं शब्दबंबाळ! बाकी काही नाही !
पण त्या पानाची ना काही तक्रार, ना त्याला कसला राग!
निमुटपणे वहीत दडी मारतं ते! पोटात कोणालाच न कळलेली गुपितं दडवून...!
26 February 2008
लहरी short quotes! (do not plagiarise, please!!!)
"Contemplation" is not the end-result and is neither a beginning... There exists an infinite loop basically -->>---------------------
We draw lines and create a domain. We observe, analyze and propose a theory. Borders are never rigid, so is our domain! Therefore, we can never define scope of our theory, and this theory is no exception.... :)
---------------------
My life is an open book..... only thing is that you need to learn reading between the lines! :)
(Update: you need to keep reading between the lines! :D)
------------------------
Oh! As if being irrational was not enough!!! :(( It gets serious when people start becoming unreasonable!
Alright.... Perhaps I am an idiot who bothered to be reasonable to not -so-reasonable ones!
(I wrote this when I was having a real bad day!!!)
---------------------
How are you able to "wash" your hands? In the back of your mind, haven't you "assumed" that the soap is not gonna get dirty? (Doesn't make any sense... i know...)
---------------------
हक्काचं माणूस मानणे आणि गृहीत धरणे ह्यात फरक असतो... तो जाणा आणि मग काय ते बोला! :P
---------------------
मी शहाणा, सभ्य, अभ्यासू, हुशार असा बराच काहीबाही नाहीय्ये... (Orkut profile name)
---------------------
I am now an ENGINEE_ (7/8 sems officially over!)
---------------------
We humans are no different than bedbugs.... We do prefer darkness!!!
....and we are intelligent enough to use "facts" to conceal " the truth" and say that the Truth is always relative...
As a matter of fact, "The truth" is never relative, we confine ourself to a single perspective!
---------------------
"Misunderstanding" is just another sort of understanding, so better policy is to forget and forgive! :)
---------------------
Let life say whatever, reply back smiling! :)
(my email signature)
Let me know ur views! :)
20 January 2008
My life is an open book :)
My life is an open book..... the only thing is that you need to learn reading between the lines! :)
18 January 2008
(Must read!) Atheism, Hinduism, Moslems etc.
It is (religion is) always a difficult subject to discuss with convinced believers of any creed. With most Moslems, it is probably an even harder matter of discussion, since no latitude of thought is officially permitted to them. Ideologically, theirs is straight and narrow path, and the believer must not swerve to the right or the left. Hindus are somewhat different, though not always so. In practice they may be very orthodox; they may, and do, indulge in the most out-of-date, reactionary and even pernicious customs, and yet they will usually be prepared to discuss the most radical ideas about religion. I imagine the modern Arya Samajists have not, as a rule, this wide intellectual approach. Like the most Moslems, they follow their own straight and narrow path. There is a certain philosophical tradition among the intellectual Hindus, which, though it does not affect practice, does make a difference to the ideological approach to a religious question. Partly, I suppose, this is due to the wide and often conflicting variety of opinions and customs that are included in the Hindu fold. It has, indeed, often been remarked that Hinduism is hardly a religion in the usual sense of the word. And yet, what amazing tenacity it has got, what tremendous power of survival! One may even be a professing atheist --the old Hindu philosopher, Charvaka, was -- and yet no one dare say that he has ceased to be Hindu. Hinduism clings on its children, almost despite them. A brahman I was born, and a Brahman I seem to remain whatever I might say or do in regard to religion or social custom. To the Indian word I am "Pandit" so and so, in spite of my desire not to have this or any other honorific title attached to my name. I remember meeting a Turkish scholar once in Switzerland, to whom I had sent previously a letter of introduction in which I had been referred to as "Pandit Jawaharlal Nehru". He was surprised and a little disappointed to see me for, as he told me, the "Pandit" had led him to expect a reverend and scholarly gentleman of advanced year.
--- An excerpt from "An Autobiography" by Pt. Jawaharlal Nehru
--- An excerpt from "An Autobiography" by Pt. Jawaharlal Nehru
13 January 2008
Scope of a theory
We draw lines and create a domain. We observe, analyze and propose a theory. Borders are never rigid, so is our domain! Therefore, we can never define scope of our theory, and again... aforementioned theory is no exception....
Subscribe to:
Posts (Atom)